Właściwie od początku ogłoszonej pandemii słyszę następujące komunikaty:
Jak to się skończy to …
Jeszcze będzie normalnie…
Po wirusie to …
Gdy się spotkamy to…
Gdy wrócimy to …
Czekanie kierunkuje nasze działanie, a właściwie w tym podejściu, nie-działanie. Planowanie na kiedyś, przyszłość, na czas, który będzie po. Czas, który nadejdzie i wtedy stanie się to i tamto.
Wtedy.
Może tak będzie, a może nie będzie. Teraz tego nie wiemy, bo nie znamy tego, co nastąpi i co będzie.
Nie znamy tego niezależnie, czy mamy wirusa, czy go nie mamy.
Niezależnie, czy teraz mamy pracę, czy jej nie mamy.
Niezależnie, czy teraz jesteśmy spokojni, czy nie jesteśmy.
Teraz.
Teraz jest czas na to wszystko, co jest dla Ciebie ważne i nieważne. Teraz żyjesz, teraz masz czas, teraz płynie nurt życia. Dzisiaj, w tym momencie.
Teraz buduj swoją nową normalność, jak niektórzy ją nazywają. Buduj z tego, co możesz i z tego, co masz. Teraz rób to, za czym tak tęsknisz w takiej formie jak możesz.
Teraz.
Pożegnaj komunikat, że po wirusie Ty będziesz…Zamień go na:
Teraz żyję i teraz wybieram życie.
Przykłady na zamiany komunikatów w organizacji
- Kiedy będzie po wirusie, to zaczniemy… na:
Dzisiaj zaczynamy pracę nad ….
- Kiedy wrócimy już fizycznie do firmy to…na:
Porozmawiajmy teraz jak chcemy i możemy pracować przy różnych ograniczeniach …
- Teraz nie możemy się spotkać, tak jak planowaliśmy …na:
Co możemy teraz zrobić z naszym spotkaniem?